Καλλιτεχνική απεικόνιση της διαστημοσυσκευής «Ψυχή» μπροστά από τον ομώνυμο αστεροειδή |
Η Μαριέλλα Σπάντα, επικεφαλής Μηχανικής και Καινοτομίας Επίγειων Συστημάτων του ESA, χαρακτήρισε τη θετική έκβαση της δοκιμής (αποτέλεσμα πολύχρονων προσπαθειών τυποποίησης σε διεθνές επίπεδο και υιοθέτησης καινοτόμων λύσεων μηχανικής) θεμέλιο λίθο για τη μελλοντική ανάπτυξη του «Διαδικτύου του Ηλιακού Συστήματος».
Ανεβασμένος από το εσωτερικό του ειδικού κοντέινερ στο αστεροσκοπείο του Κρυονερίου, ο πομπός λέιζερ του συστήματος DSOC |
Η μετάδοση ξεκίνησε από το αστεροσκοπείο του Κρυονερίου, από όπου μια ισχυρή ακτίνα λέιζερ κατευθύνθηκε προς τη διαστημοσυσκευή «Ψυχή». Αν και δεν μετέφερε πραγματικά δεδομένα, ο «φάρος» αυτός σχεδιάστηκε ώστε να είναι τόσο ακριβής, που η συσκευή DSOC στην «Ψυχή» μπόρεσε να «κλειδώσει» πάνω του και να στείλει αντίστροφα ένα μήνυμα προς τη Γη. Το μήνυμα το συνέλαβε το τηλεσκόπιο «Αρίσταρχος», που βρίσκεται 37 χιλιόμετρα μακριά από το αστεροσκοπείο του Κρυονερίου, σε μια κορυφή του Χελμού.
Η αμφίδρομη επικοινωνία με το βαθύ Διάστημα απαιτούσε το ξεπέρασμα δύο σημαντικών τεχνικών προβλημάτων: Της ανάπτυξης ενός λέιζερ αρκετά ισχυρού ώστε να φτάσει σε ένα μακρινό σκάφος με εξαιρετική ακρίβεια σκόπευσης, και της κατασκευής ενός δέκτη αρκετά ευαίσθητου ώστε να ανιχνεύσει το ασθενέστατο σήμα που θα έστελνε πίσω η διαστημοσυσκευή και μπορεί να αποτελείται μόλις από μερικά φωτόνια. Την ακριβή θέση του σκάφους έδωσε η NASA, χρησιμοποιώντας ισχυρές τεχνικές πλοήγησης, μεταξύ αυτών και την Delta-DOR (Differential One-Way Ranging), την οποία χρησιμοποιεί και ο ESA στις διαπλανητικές αποστολές του, ώστε να προσδιορίσει με ακρίβεια την τροχιά των διαστημοσυσκευών. Στη συνέχεια οι ειδικοί του ESA έπρεπε να προσαρμόσουν τη θέση παίρνοντας υπόψη παράγοντες όπως η πυκνότητα του αέρα, η θερμοκρασιακή διαβάθμιση μέσα στην ατμόσφαιρα και η κίνηση της Γης. Για λόγους ασφάλειας, κατά τη διάρκεια των εκπομπών λέιζερ έκλεισαν τμήματα του ελληνικού εναέριου χώρου πάνω από τα δύο αστεροσκοπεία.
Στο πίσω μέρος του τηλεσκοπίου «Αρίσταρχος» του αστεροσκοπείου Χελμού διακρίνεται ο δέκτης ακτίνων λέιζερ του συστήματος DSOC |
Ο Πομπός Επίγειου Λέιζερ που χρησιμοποιήθηκε ενσωματώνει 5 λέιζερ υψηλής ισχύος, που ελέγχονται από μηχανισμούς κατεύθυνσης υψηλής ακρίβειας, και είναι τοποθετημένος σε ένα κοντέινερ μήκους 6,5 μέτρων, που διαθέτει πλατφόρμα ανεβάσματος του συστήματος μετά τη δύση και κατεβάσματος μέσα στο κοντέινερ πριν την ανατολή, ώστε να μένει προστατευμένο από τον ήλιο και άλλους παράγοντες. Ο Δέκτης Επίγειου Λέιζερ μοιάζει με τους πάγκους πειραματισμού με ακτίνες λέιζερ, με τη διαφορά ότι είναι τόσο ευαίσθητος που μπορεί να ανιχνεύσει ακόμα και μεμονωμένα φωτόνια. Αυτός ο δέκτης προσαρμόστηκε στο πίσω μέρος του τηλεσκοπίου «Αρίσταρχος», διαμέτρου κύριου κατόπτρου 2,3 μέτρων (το μεγαλύτερο των Βαλκανίων και το δεύτερο μεγαλύτερο στην ηπειρωτική Ευρώπη), που βρίσκεται 2.340 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, στον Χελμό.
Πέρα από το προσωπικό της NASA στις ΗΠΑ, στο πείραμα συμμετείχαν επιτόπου στα αστεροσκοπεία περίπου 20 επιστήμονες και τεχνικοί. Η ευρωπαϊκή συμμετοχή έγινε με την πλήρη συνεργασία του Εθνικού Αστεροσκοπείου της Αθήνας (ΕΑΑ) και του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών & Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του ΕΑΑ, που επέτρεψαν την τροποποίηση των αστεροσκοπείων Χελμού και Κρυονερίου σε οπτικούς επίγειους σταθμούς βαθέος Διαστήματος και παρείχαν κρίσιμα στοιχεία της όλης υποδομής. Της επικοινωνίας με την «Ψυχή» είχε προηγηθεί επιτυχής οπτική επικοινωνία των δύο ελληνικών αστεροσκοπείων με τον γεωστατικό δορυφόρο Alphasat, σε απόσταση 36.600 χλμ.
Το αστεροσκοπείο Χελμού |
Το τηλεσκόπιο «Αρίσταρχος» |
Πηγές: https://www.esa.int, https://helmos.astro.noa.gr, https://kryoneri.astro.noa.gr
Επιμέλεια: Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Από το Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου (19-20 Ιουλίου 2025)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου